واكسن ٦ سالگي

دختر گلم من به فدای قد و قامت رعنایت شوم که انقدر زود قد کشیده ای و برای خودت خانومی شدی. بزرگ شدن تو حس زیبایی به خانواده ما می بخشد.
انگار همين ديروز بود
با استرس زياد ميرفتيم و واكسن هاتو ميزديم
فكرشم نميكرديم كه در چشم به هم زدني نوبت به واكسن كلاس اول برسد
این را بدان که تو هر چقدر هم که قد بکشی و روز به روز بزرگ تر شوی؛ باز هم برای من همان دخترک کوچک و بازیگوش باقی خواهی ماند که با ورودش به خانه ، مات و مبهوت غرق در زیبایی های این هدیه کوچک الهی بوديم ، آری تو همان فرشته کوچك قلب پدر و مادرت هستی.
برايت از خداي بزرگ سلامتي و بهترين تقدير را ارزومندم .
بماند به يادگار از واكسن ٦ سالگي
٢٦ خرداد ماه ١٤٠٠